مدیریت پایدار رویکرد اساسی برای پیشگیری از عادی انگاری کرونا عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی تصریح کرد: مدیریت پایدار در اپیدمی های پیش رونده مانند کرونا حتی بعد از خاموشی آن نگاهی اساسی است تا متولیان اپیدمی و مردم گرفتار عادی انگاری نشوند. دکتر حمید سوری روز سه شنبه در یادداشتی نوشت: بیشتر از دو سال از شروع پاندمی کووید ۱۹ در جهان می گذرد. کشور ما هم همچون کشورهایی بود که خیلی زودتر از اغلب کشورهای جهان درگیر این اپیدمی تهدید کننده شد (اولین مورد گزارش شده در ایران به تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۸ بود). وی اضافه کرد: از آن تاریخ تابحال کشور ۶ پیک اپیدمی را تجربه کرده ایم و هم اکنون هم با حدود ۲۴۰ مورد مرگ تأیید شده روزانه کرونا، رتبه ششم دنیا را داریم. این اپیدمیولوژیست افزود: نوسانات ناشی از فراز و نشیب اپیدمی در این زمان و مقایسه آنها با کشورهای موفق تر در مدیریت اپیدمی نشان داده است ایران در اکثر مواقع در میان ۱۰ تا ۱۵ کشور دارای بالاترین موارد مرگ روزانه کرونا در جهان بوده است. وی بیان نمود: تعداد پیک های ما بیشتر از برخی کشورهاست، برای مثال کره جنوبی با کمتر از ۷۵۰۰ مورد مرگ ناشی از کرونا تنها سه پیک با ارتفاع خیلی کمتر و ویتنام با ۳۹۵۰۰ مورد مرگ تنها دو پک اپیدمی را تجربه کرده اند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: تعدد پیک های اپیدمی در ایران و فواصل کمی پیک ها (به جز فاصله بین پیک سوم و چهارم که طرح جامع شهید سلیمانی در کشور اجرا شد) مؤید مدیریت نکردن پایدار در کنترل اپیدمی کووید ۱۹ در کشور است. وی افزود: نبود ساختار مناسب، به روز و چابک مدیریت بیماری ها برای آمادگی و مقابله با اپیدمی ها باعث شد در ابتدای ورود بیماری برای شناسایی و اعمال مداخلات فوری و لازم مهیا نباشیم. سوری نوشت: روزها در مباحثه بین درست یا غلط بودن رخداد بیماری در کشور بودیم، تصورات اشتباه در مورد مدیریت اپیدمی داشتیم. برای مثال قرنطینه را مداخله ای در ارتباط با قرون وسطی دانستیم، بموقع عمل نکردیم و حتی باگذشت چند هفته چند شهر محدود آلوده شده را قرنطینه نکردیم و بعدتر هم از قرنطینه معکوس استفاده نکردیم. سوری اضافه کرد: رعایت این مهم نیازمند رویکرد علمی و مبتنی بر مطالعات بومی، درک درست همه جانبه مؤلفه های دخیل در اپیدمی و پرهیز از هیجان زدگی های ناشی از برخی مداخلات مانند پوشش واکسیناسیون است. وی خاطرنشان کرد: این که اغلب پیک های ما شیب های صعودی تند و شیب های نزولی آرامی داشته اند هم مزید بر علت است که از درک صحیح علائم آغاز پیک بعدی غافل و به هشدارهای متخصصان کم توجه بودیم، ضمن آن که مداخلات متناسب با شرایط خاص آن پیک نبوده و فشار زمان را در اعمال مداخلات سریع و زودبازده و اثربخش نادیده گرفته ایم. این اپیدمیولوژیست تصریح کرد: یکی از بهره گیری صحیح، تحلیل علمی و عمیق داده های در ارتباط با اپیدمی، وجود تیم های کشوری اپیدمیولوژی و واکنش سریع است که با حضور مستمر در عرصه (و نه تنها نشستن در اتاق های دربسته یا تجربیات محدود به مطب و بیمارستان محل خدمت خود) روند اپیدمی را تحلیل و رصد کنند، کانون های آلودگی را در سریع ترین زمان ممکن شناسایی و مهار و از گسترش اپیدمی به سایر نقاط کشور جلوگیری نمایند. وی با تکیه بر اعمال مداخلات مناسب، اثربخش و به صرفه اضافه کرد: انجام این کار در درجه اول مستلزم داشتن نگرش موافق با این نوع مدیریت است و دوم اصلاح اساسی و بنیادی ساختار مدیریت بیماری ها که بتواند به خوبی برای اپیدمی های بعدی مهیا باشد و گرفتار غافلگیری نشود، هم از منابع موجود بهترین نتیجه را بگیرد و هم بار کمتری را به جامعه تحمیل کند.